İçeriğe geç

Beyoğlunda Garibanın Otopsisi Yapılmaz 1 Kitap Alıntıları – Oktay Güzeloğlu

Oktay Güzeloğlu kitaplarından Beyoğlunda Garibanın Otopsisi Yapılmaz 1 kitap alıntıları sizlerle…

Beyoğlunda Garibanın Otopsisi Yapılmaz 1 Kitap Alıntıları

&“&”

Size acı bir dünya hazırlıyor anneniz

Kapanmış kapılardan
Geri dönüp çaresiz
Hayatın rüzğarında savrulup durursunuz
İnsanını kuruş kuruş satıldığı devirde
Doğmayın n’olursunuz

Aklımın kasiklari zonkluyordu..
Derken meyhaneden içeri sevinç çığlıklarıyla iki orta yaşlı kadın girdi.
Kurtulduk Şevket abi, kurtulduk!Allah’ım sana inanmayan kahrolsun! Bizi kurtardın!" diyerek birbirlerine sarılarak oynuyorlar, bir yandan da " Kurtulduk, kurtulduk!" çığlıkları atıyorlardı.

Bir ara meyhaneci Şevket, " Ne o kızım Rezzan, nasıl kurtuldunuz? Milli piyango mu çıktı, yoksa evleniyor musunuz? " diye sorduğunda, " Yok be abi, kerhane kağıtlarımız çıktı. Artık polis korkusu olmadan çalışacağız. " diyerek aşağı sokaklara, kurtuluş çığlıklarıyla gittiler.

Yüzüme küfür gibi baktı. Bakışından, yüreğim bozuk bir saat gibi çarptı, ritimsiz… Hemen toparlandım. Dikkatlice yüzüne baktığımda kış güneşi gibi soluktu. İki kaşının arası da kabuklaşmaya başlamıştı. Uzun bıçak yarasıyla, bir kızılderili yüzüne benziyordu. Konuştum, konuştum ama, sesim karşımdaki Mümin Abi’den korktu, geri döndü ağzıma. Ağzım korku dolu seslerle her an patlamaya hazır dinamit lokumları gibi bir köşede nöbete durdu. Mümin Abi hala yüzüme küfür gibi bakıyordu.
Bir kere şarap şişelerinin dehlizinden düşerken, omuzlarından sımsıkı tutup çekerken boğulacaksın" demiştim.
"İnsan karada boğulmaz mı?" diye sormuştu.
Cevap verememiştim.
İnsan Beyoğlu’nda yaşıyorsa ya da Beyoğlu’nda birkaç saat kadar vakit geçirmek istiyorsa, yaşama damarlarının damla damla değil de, bir şelale gibi boşalmasını göze almalıdır. Benim umutlarım erkek acılarım dişidir. Ve bu Beyoğlu sokakları ayaklarımın öz kardeşidir.

kitabımı hiç kimseye ithaf etmiyorum.

Derken meyhaneden içeri sevinç çığlıklarıyla iki orta yaşlı kadın girdi.
Kurtulduk Şevket abi, kurtulduk!Allah’ım sana inanmayan kahrolsun! Bizi kurtardın!" diyerek birbirlerine sarılarak oynuyorlar, bir yandan da " Kurtulduk, kurtulduk!" çığlıkları atıyorlardı.

Bir ara meyhaneci Şevket, " Ne o kızım Rezzan, nasıl kurtuldunuz? Milli piyango mu çıktı, yoksa evleniyor musunuz? " diye sorduğunda, " Yok be abi, kerhane kağıtlarımız çıktı. Artık polis korkusu olmadan çalışacağız. " diyerek aşağı sokaklara, kurtuluş çığlıklarıyla gittiler.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir