Güller ve Dikenler Kitap Alıntıları – Theodara Goss

Sonsuza dek mutlu yaşamayacaklardı."
"Kim yaşamıştı ki? Ama birlikte olacaklardı ve bu kadarı yeterliydi."

Evelyn, sevgilim. Çok üzgünüm . Lütfen beni affedebileceğini söyle. Ya da eğer bunu yapamıyorsan bile,nedenini yaz . Bana ağzına geleni söyle. Senden haber almak uğruna her şeye razıyım. Seni daima seveceğim."

Zaman hep ileriye doğru işlerdi. Bir şeyi kaybettiniz mi bir daha asla geri dönüşü yoktu. Hayat buydu."

Biliyor musun, bence bu gerçekçi görüntünün altında uslanmaz bir romantik gizli."

… Morva, Elowen’in babasıyla ağabeyini taşa çevirdiğini görünce ona karşı büyük bir nefret duydu. Oysa Gawan’a olan aşkı daha da güçlenmişti. Onun kendisinin olacağına ant içti . Böylece Cornwall Kraliçe’sine bir büyü yaptı; bildiği en güçlü büyüyü.
Elowen yere düştü. Ölmek üzere yerde yatarken Gawan yanında diz çöktü ve öyle aşk sözcükleri söyledi ki Morva öfkelenip Elowen’i lanetledi . &‘Birbirinizi ne kadar çok severseniz sevin, &‘ dedi &‘bir daha asla birlikte olamayacaksınız. Bin yıl boyunca asla .’ Ardından ortadan kaydoldu. Gawan ölü kraliçesiyle yalnız kaldı. "

Derken Elowen, Gawan’a başlarına ne gelirse gelsin sonsuza dek onun olacağına dair bağlılık yemini etti. Gawan da aynı yemini etti. Sonra devlerle savaşmak için birlikte yola koyuldular. Bu dünyada birlikte geçirecekleri son günleri olduğundan habersizlerdi…"

… Ben, bana aşık olan biriyle birlikte olmak istiyorum ve sen bana aşık değilsin…"

…Tepesindeki ağaçları, toprağın altındaki kökleri hissedebiliyordu . Büyüyen yosunları,yer altında hangi hayvanlar yaşıyorsa toprağın onlarla kaynadığını hissedebiliyordu. Hâlâ nefes alıp almadığını ya da nefesinin ormanın , buradaki yaşamın bir parçası haline gelip gelmediğini düşündü belli belirsiz…"

Bu son birkaç gün… Bunu tam olarak ifade edebileceğimden…"
Sözlerine nasıl devam edeceğinden emin değilmiş gibiydi. Birdenbire elini Evelyn’in yanağına koyup öne doğru eğildi ve onu öptü. Uzun bir öpücüktü. Öyle uzun ve tatlıydı ki, Evelyn, kalbi durmuş ya da ormanla birlikte çarpmaya başlamış gibi hissetti.

… Brendan, Clews’a yaklaştıklarını söylediğinde hava soğumaya başlamıştı. Ceketimi al," dedi Brendan. Evelyn onun ceketine sarındı . Brendan gibi kokuyordu . Eski kitaplar gibi …

Sabret aşkım kavuşacağız.
Yabangülleri nasıl dikenleriyle kavuşursa öyle.
Yorucu yıllar elbet bir gün sona erer."

Sonsuza dek mutlu yaşamayacaklardı. Kim yaşamıştı ki? Ama birlikte olacaklardı ve bu kadarı yeterliydi. "

“Zaman hep ileriye doğru işlerdi. Bir şeyi kaybettiniz mi bir daha asla geri dönüşü yoktu. Hayat buydu.”

“Bugün, güneş omuzlarını ısıtırken ve deniz uzakta parıldarken yerde yatan taşın üzerinde oturmak yetiyordu. Yazmaya devam etti: Onuncu hayat: Huzur degil, kendini gerçekleştirmiş olma hissi.”

Zaman hep ileriye doğru işlerdi. Bir şeyi kaybettiniz mi bir daha asla geri dönüşü yoktu. Hayat buydu.

Zaman hep ileriye doğru işlerdi. Bir şeyi kaybettiniz mi bir daha asla geri dönüşü yoktu.

Sanki bu gülümseme, onunla paylaşıtığı bir sırdı.

Bir raftan deri ciltli bir kitap alıp burnuna götürdü. Evet,işte bu. Eski kitapların o sarhoş edici kokusu.

Zaman hep ileriye doğru işlerdi. Bir şeyi kaybettiniz mi bir daha asla geri dönüşü yoktu. Hayat buydu."