Dünyanın Kemikleri Kitap Alıntıları – Selman Nuriler

Yutkunmak, insanı kendinden taşırıyor bir süre sonra."

Kendini yeniden tanımlamaya ihtiyacın var.Bunun için elinden kalanı görmen gerek."

Kendimi bildim bileli ,benden bir kale fethetmem bekleniyor."

Yutkunmak, insanı kendinden taşırıyor bir süre sonra

Fotoğrafın canlılığı karşısında onların kefenlenip toprağa gömüldüğüne inanmak zordu.

Kendimi bildim bileli, benden bir kale fethetmem bekleniyor"

Bir fotoğraf karesinde, yutkunurken sıkışacağım sanıyorum.
…
Yutkunmak, insanı kendinden taşırıyor bir süre sonra.

Kendimi bildim bileli, benden bir kale fethetmem bekleniyor.

Son kurşunu hep kendime saklıyorum.

Tövbesini etmiş olsam da pişmanlığım ancak üzerini ince bir tülle örtmüş günahlarımın.

Evet, bu bir savaş. Yenilmeden anlayamadın. Kazanmak için, yarattığın bütün karanlık benliklerini bulup öldürmen gerekecek. Her bir hücrenden kıymıkları çıkaracaksın. Kalıntıları ateşe vermelisin, ruhundan duman tütsün. Bir usta titizliğiyle hazırlayacaksın tövbeni. Önce kendini affedeceksin.

Sonra, korkunç bir masal dinlemiş çocuk masumiyeti çökecek üzerine. Hadi git, yüzünü yıka."

Kendini yeniden tanımlamaya ihtiyacın var. Bunun için elinde kalanı görmen gerek."

Kendimi bildim bileli, benden bir kale fethetmem bekleniyor."

Bir fotoğraf karesinde, yutkunurken sıkışacağım sanıyorum. Ne zaman şehirden bir an evvel çıkmak istesem yürümek zorlaşıyor o yüzden. Yutkunmak, insanı kendinden taşırıyor bir süre sonra."

Günahlarla aram iyi değildi; düzenimi çabucak bozarlardı.

Tüfeği çevirip ağzıma soktum namluyu. Şeytan bile doldurmazdı, öyle yalnızdım.

Yutkunmak, insanı kendinden taşırıyor bir süre sonra.

Uzaklaşmak: Ayakkabıların çok yürümesi. Dönsem artık babamların yanına diye düşündüm. Geri gitmeye çalıştım ama her yer aynı gözüküyordu. Ne yana dönsem rüzgar karşıdan esiyordu."

Vadiler bizim olmayacak
Çöller dalgalandığında
Fışkırınca yılanlar, akrepler
Kim bilir ne var, uzaklardan sonra"

Günahlarla aram iyi değildi; düzenimi çabucak bozarlardı.