Safiye Sultan Kitap Alıntıları – M. Turhan Tan

Galip sayılır bu yolda mağlup..

Her gönül ki, aşka hane ola, bela okuna nişane olur ve her gönül ki, muhabbete makam ola, acı onda yoldaş olur..

Her aşk davası eden aşık olmaz, her muhabbetten dem vuran sadık olmaz..

İstanbul, Türk olalı beri, Tanrı’nın beğendiği yerlerden biri olmuştur. Orada şimdi hava, Biraz cennet kokusu taşır. Şu, enikonu kevserleşir..

Türkler, gökten yere inmiş veya denizlerin dibinden fırlayıp şuraya buraya dağılmış kimseler değildi. Her millet gibi onlar da bir babayla bir ananın ürünüydü. Lakin düşünce, duygu, cüret, ve hareket bakımından kimseye benzemiyorlardı, tabiata hükmetmek için yaratılmış görünüyorlardı..

İlk sevgilimiz denizdi, son sevgilimiz de deniz olacaktır ve biz onun, kir tutmayan kucağında gözlerimizi kapayacağız..

Biz, Ulu Tanrı’nın güzel olduğuna, güzelliği de sevdiğine iman etmişizdir. Allah güzel olmasaydı, bu kadar güzel şey yaratamazdı. Güzelliği sevmeseydi, bir kadın saçına bin yüreğin dolanıp sarılmasını mümkün kılmazdı..

Çünkü düşünen başa, yapan el yardım etmezse, düşünülen şey, genelde hülyadan ibaret kalır.

Düşünen başa, yapan el yardım etmezse, düşünülen şey genelde hülyadan ibaret kalır…

Kadinlar, agzin torba olmadigini ve kolay kolay buzulemiyecegini soylerler. Herhangi bir sebeple, dedikodu yapmaya baslamis kitlelerin agzini ise, ancak kilic kapar.

Dusunen basa, yapan el yardim etmezse, dusunulen sey, genelde hulyadan ibaret kalir…

Her aşk davası eden aşık olmaz, her muhabbetten dem vuran sadık olmaz..