İçeriğe geç

Robot Öyküleri Antolojisi Kitap Alıntıları – Isaac Asimov

Isaac Asimov kitaplarından Robot Öyküleri Antolojisi kitap alıntıları sizlerle…

Robot Öyküleri Antolojisi Kitap Alıntıları

&“&”

Roger emindi. “Baba,” dedi, “bir çocuğun oyun da
oynaması gerekir.”
Bakın, sorun ölmek filan değil. Aklını kaybetmiş olarak geri dönmek.
Black bu kez dişlerini gösterdi. “Belki şimdi de ni-
ye benimle uğraştığınızı açıklarsınız.”
“Sakin olun doktor. Size baktım ve aptal olamaya-
cak kadar çirkin, ve iyi bir kişisel reklam şansını kaçır-
mayacak kadar da zeki olduğunuzu düşündüm.”
“Birleşik Devletler Robotlar ve Mekanik Adamlar
A.Ş.’den Dr.Susan Calvin,” dedi muhabir ahenkli bir
sesle. “Kalbinin olması gereken yerde hiperuzay olan
ve gözlerinin içi sıvı helyumdan yapılmış hanımefendi.
Güneşten geçse diğer tarafa donmuş alevlere sarınmış
halde çıkardı.”
Anlayacağın, Peter, makineler aşık olamaz, ama umutsuz ve
korkunç durumlarda bile kadınlar olabilir!”
“Kimse muhteşem bir tekillikte yaşamaz,” diye fısıldadı Tony.
Tam düşünmeyi bırakıp uykuya kaydığı sırada Claire’in aklını karıştıran son düşünce, garip birşeydi. Yine robotun elini hatırlamıştı; elin dokunuşunu. Sıcak ve yumuşaktı, tıpkı bir insanınki gibi.
Onun bir makine olduğunu neden unutup
duruyordu ki? Bu sefer de bu şey ona gerçeği hatırlat-
mak durumunda kalmıştı. Bir robotu bile -sırf anlayışlı
davrandığı için- eşiti olarak kabullenecek kadar sempa-
tiye aç mı kalmıştı yani?
Eğer o anda robot sevinseydi; gülümseseydi; ağzının
kenarı en hafif biçimde kıvrılsaydı, o zaman Claire ona
ısınabileceğim hissediyordu.
O sadece bir makineydi, ve eğer öyle olduğu biraz daha belirgin olsa bu kadar korkutucu olmayacaktı.
Sonra Tony’nin ona bakan gözlerini yakaladı, ve neredeyse gülümseyecekti ki…
Onun yalnızca bir makine olduğunu anımsayıverdi.
Soğuk Savaş denen o şeyin başlarındayken her iki
taraf termonükleer silahlar geliştirmişti, ve artık savaşa
kalkışmak düşünülemezdi bile. Yarışma askeri alandan
ekonomik ve psikolojik alana kaymış, ve o zamandan
beri orada kalmıştı.
Ancak sabır, robotlar için maliyetsiz ve bol bulunur bir erdemdir.
Black bu kez dişlerini gösterdi. “Belki şimdi de ni-
ye benimle uğraştığınızı açıklarsınız.”
“Sakin olun doktor. Size baktım ve aptal olamaya-
cak kadar çirkin, ve iyi bir kişisel reklam şansını kaçır-
mayacak kadar da zeki olduğunuzu düşündüm.”

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir