Yalnızlık Kederi Kitap Alıntıları – Fazıl Say

Su getirmeyi, elektrik getirmeyi düşünmüşlerdi de , kültür getirmeyi akıl etmemişlerdi ."

Sevginin gücü , güce olan sevgiyi aştığı vakit , insanoğlu aydınlığa çıkacaktır …"

İnsanlığa kalıcı izler bırakanlar ve bırakacak olanlar , inandıkları gibi yaşayanlardır. "

Fazil Say’in yakin arkadasi, unlu orkestra sefi Carlos Kleiber’den bir hafta boyunca, ders alma sansini kazanir. Heyecanla notalarini alarak, Kleiber’in evine gider. Birakin eserlerden konusmayi, piano basina oturmazlar bile. Kleiber, ciragi bahceye cikarir ve ona birkac tane tohum verir, ek bunu ve var gucunle uflemeye basla der. Bir saat boyunca, bunu yaptirir ciragi dikkatle izleyerek. Sonraki iki derste de ayni sey olur. Sonraki gun, sev topragi oksa der, birkac gun de boyle gecer. Haftanin son gunu toprakta kucuk bir filiz belirir. Kleiber’in gozleri isildar ve ciraga, dersler bitmistir sen cok iyi bir sef olacaksin der…
Nefes ve sevmek mucizeleri ????

İnsan insan derler idi
İnsan nedir şimdi bildim

İnsan demek kültür demektir.
Kültür demek ise yatırım demektir.

Müzik her şeydir.İnsan da ilhamıdır.

“ Gerçek sanatın amacı, ne sadece hayatı olduğu şekliyle temsil etmek, ne bir kaçış heyecanıyla hayatın gerçeğinden firar etmek, ne de hayatı değersizleştirmektir. Gerçek sanatın amacı, daha çok, hayatın bedelini verip hayatı geri almaktır.”

Meydanı bu kadar boş bulmamalıydı ilkellik…
Bu kadar saldırganlaşmasına izin verilmemeliydi laik bir ülkede.

Hiçbir şansı yoktu “iyi” ye ulaşmak için
Ya şansı olup da ulaşamayanlara ne demeli?

Anadolu için bir zamanlar hayal edilen aydınlanma
Bir türlü gerçekleşemediyse
Metin Altıok’un dediği gibi…
Yanlış iliklenmiş gömleğin düğmeleri" olmak mıdır bize kalan?

Ya da İlhan Mimaroğlu’nun söylediği gibi…
Klasik müzikçiler "ön kapıdan alınması"
Ama kimsenin farkına varmayacağı şekilde
"Arka kapıdan defedilmesi" gereken bir zümre midir?

Leyla Gencer’i uğurlarken anladık aslında
Bizler çoktan arka kapıdan defedilmişiz
Hakaretler ve tehditler savuran devasa bir koronun aleyhteki tezahüratı eşliğinde…

Darwin’in kutsal kitaplarda yer alan yaratılış teorisini çürüten bilimsel buluşu karşısında sinirlenen dönemin dindar başpiskoposu ona, Anne tarafından mı yoksa baba tarafından mı maymundan gelmektesiniz?" diye sorar. Bu soruya, Darwin savunucusu Huxley’in cevabı çok şiddetlidir: "Bilimsel gerçeklere tamamen karşı bir gerici dincinin soyundan geleceğime, sevimli bir maymunun soyundan gelirim daha iyi!" der Huxley, Darwin adına.

İnsanoğlu yalnızdır…
Genç bir kız, "sevgilimle birbirimizi tanımaya çalışıyoruz" diyorsa…
Anlayın ki, "kendisini tanımaya çalışıyordur" henüz
O yalnız kız…
Bir sanatçı, "yeni bir eser üzerinde çalışıyorum" diyorsa…
Anlayın ki, "kendisindeki yeni şeyleri keşfetmektedir"
O yalnız sanatçı…
Hayatla sonuna kadar mücadele eden bir ilk bölümü var Opus 111’in.
Yalnızlık mücadelesi bunun adı…"

Şiirle, müzikle, sözle eğitildik. Doğru bildiğimiz uğruna savaşmayı, bencil değil paylaşan olmayı, kendi için değil toplum için var olmayı özümsedik.

ne enteresan bir çelişkidir ki, düzenli yaşayan insanlar; bedenen yerleşik bir hâl içinde olmalarına karşın, ruhları hep gitmek ister, bir yere varamaz." Diyor Rahşan Alpay, Fazıl Say’a sorduğu bir röportaj sorusunun içinde.

Soruların sonu gelmiyordu: İyi bir virtüöz olmak için günde kaç saat çalışmalıyım?"

Bunun yanıtı harikaydı: "Sevdiğin kadar çalış, nefrete yönelmeyecek kadar…"

Bu öfke nedir ? Nasıl bir &”ötekileşme&”dir böyle ?
Bir toplum düşünün,uluslaşamamanın çaresizliği içinde
İnanç ve özgürlük arayışında
Dünyası karmakarışık…
Bir toplum düşünün,birbirine kin güdenlerin
&”Sen o taraftansın,ben bu taraftan,o da şu taraftan&” gibi zırvalarla ömür tükettiği…
Tüm bu keşmekeşliğin altında ezilen, aslında sanat…
&”Sevgi&” yerine &”kin&” duygusu ile baş başa bırakılan, aslında müzik…

İnsanlığa kalıcı izler bırakanlar ve bırakacak olanlar , inandıkları gibi yaşayanlardır. "