Yunus Emre kitaplarından Yunus Emre Divanı’ndan Seçmeler kitap alıntıları sizlerle…
Yunus Emre Divanı’ndan Seçmeler Kitap Alıntıları
&“&”
Yetmiş iki millet dahi, elin yüzün yumaz değil
Bir gönül yaptın ise, er eteğin tuttun ise
Bir gez hayr ettin ise, birine bin az değil
Erden sana nazar ola, için dışın nur ola
Beli kurtulmuştan ola, şol kişi kim gammaz değil
Er odur alçak dura, ayak odur yola vara
Göz odur ki Hakk’ı göre, gündüz gören göz değil
Yunus Emre’m sözün satar, söze bal ü yağ katar
Altmış bin sarrafa satar, yükü gevherdir koz değil
Benzer kaya yankısına
Bir zerre aşkı olmayan
Belli bilin yabandadır.
Salkım salkım olan bulut
Saçın çözüp benim için
Yaşın yaşın ağlar mısın?
Öğüdünden alır değil
Aşksız âdem hayvan olur
Hayvan öğüt bilir değil
Münkirler bakar gülüşür ,selam dâhi vermez bana
Bilənlərə salam olsun."
Cihan, alem herkes bilsin ki, en büyük ibadet sevebilmektir. “
Ölür ise ten ölür, canlar ölesi değil!
Bir kişiye vir gönlüni canında ışk eseri var.
***
Sözü anlamından haberi olan kişiye söyle.
Gönlünü, canında aşk izi olan kişiye ver."
Bir kişiye vir gönlüni canında ışk eseri var
***
Sözü anlamından haberi olan kişiye söyle.
Gönlünü, canında aşk izi olan kişiye ver.
korkma ebedî varsın…"
Sizde ölüm var mıdır
Çiçek eydür (der ki) ey derviş
Ölümsüz yer var mıdır
Bellidir bir elifte
Sen elifi bilmezsen
Bu nice okumaktır
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yumaz değil (yıkanmaz)
Gece sanır gündüzü
Kördür münkirin gözü
Alem münevver (aydınlık) ise
Yanıluban (Yanılarak) azmadım
Yunus bu aşk sözünü
Kim bildi bilesidir
Dervişlikten uzaktır
Benim işim sevi için
Dostun evi gönüllerdir
Gönüller yapmağa geldim
Ecel yakamızı almadan
Azrail hamle kılmadan
Gel dosta gidelim gönül
Aşk boyadı beni kana
Ne akılem ne divane (ne akıllıyım ne deli)
Gel gör beni aşk n’eyledi
Kıymetli nesnedir aşk
Değmelere bitinmez (nasip olmaz)
Hürmetli nesnedir aşk
Can kalıba girmeden
Şeytan lanet olmadan
Arş idi seyran bana (Gökyüzüydü gezecek yer bana)
Doldur içime senliği
Dirliğinde öldür beni
Varıp anda ölmeyeyim
Elim, sana ermek için
Bu gün canım yolda koydum
Yarın seni bulmak için
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dün ü günü
Bana seni gerek seni
Bu ne küfürdür imandan içeri
İki cihan bedbahtı kim gönül yıkar ise…
Ye nice handan olam ye nice bir giryan olam…
…Evveli Hu, ahırı Hu ya Hu illa Hu olam
Evvel ahır ol kala vu &‘ Men aleyha fan &‘ olam…
Seni nerde koyam bundan içeri."
Lakin helaldir hamlara
Biz dünyayı dost tutmazız
Ol Dünya murdardır bize
Bir ben vardir bende benden içeri
Şol yel esip geçmiş gibi
Derin ırmaklar mı geçtin
Yarinden ayrı mı düştün
Niçin ağlarsın bülbül hey
Gel gidelim dosta gönül
Ahilere ahret gerek
Mecnunlara Leyla gerek
Mevce gelir oynatır
Kayaları söyletir
Kuvvetli nesnedir aşk
Ölür ise ten ölür, canlar ölesi değil
Cevher seven gönüller yüz bin yol eder ise
Hak’dan nasib olmasa, nasib olasi degil
Yetmiş iki millet dahi, elin yüzün yumaz değil
Tutmaz ise Hak sözünü fayda yoktur dinden ona
Sen kendini bilmezsin, ya nice okumaktır?
Okumaktan ma’nâ ne, kişi Hak’kı bilmektir,
Çün okudun bilmezsin, ha bir kuru emektir.
Okudum bildim deme, çok tâat kıldım deme,
Eri hak bilmez isen, abes yere yelmektir.
Dört kitabın manası bellidir bir elifte,
Sen elifi bilmezsin, bu nice okumaktır?
Yiğirmi dokuz hece, okursun uçtan uca,
Sen elif dersin hoca, ma’nâsı ne demektir?
Yunus der ki: Ey hoca, gerekse var bin Hacca,
Hepisinden iyice, bir gönüle girmektir.
Ömrün veren ziyana, Çoğu pişman içinde
Dünyayı bi-vefa bil, Aç gözünü yarağ kıl
Sen dahi ölürsün bil, Kalma güman içinde
Yunus söyle sözünü, Yahu kıl kendi özünü
Ağardı-gör yüzünü, Koma firak içinde
Derdim bana derman imiş,
..
Baktım herkes ölmüş yatar,
Her biri çaresiz olup,
Ömrünü yitirmiş yatar.
Kimi yiğit, kimi koca,
Kimi vezir, kimi hoca,
Gündüzleri olmuş gece,
Karanlığa girmiş yatar.
Vardım onların katına,
Baktım ecel heybetine,
Ne yiğitler muradına,
Daha ermemiş yatar.
Her dem yeni dirlikte sizden kim usanası
Mecnun olup dağa düşem
Sensin dünü gün endişem
Bana seni gerek seni
Sufilere sohbet gerek
Ahilere ahret gerek
Mecnunlara Leyla gerek
Bana seni gerek seni
Aldattın ey dünya beni, işlerinden bezer oldum
Çıktı rahmet gölünden, nefs gölüne dalmışdur
Kül olmuş özü
Kağ ağlar gözü
Aşkın elinden
Kadre ereyim
Üryan olayım
Aşkın elinden
Sallallahu Ala Muhammed
Sallallahu Aleyke Ahmed
Bozuldu türlü düzenim
Ben bir usanmaz ozanım
Derdim var inilerim
Dülgerler her yanım yoldu
Her azam yerine kondu
Bu iniltim Haktan geldi
Derdim vardır inilerim
Dönüp yükseğe dökerim
Kişi muradına ermez,
İllallah.
Bu fanide kimse kalmaz,
Bu fanide kimse kalmaz,
Derdim vardır inilerim,
Ne tatlıyam, ne acıyam,
İllallah.
Her dertlere derman Allah,
İllallah.
Bu ne küfürdür ki imandan içeri
Süleyman var Süleyman’dan içeri
Ne şirin dert bu dermandan içeri
Bir ben vardır bende benden içeri
Yolum vardır bu erkândan içeri
Bölünürsek yok oluruz.”