İçeriğe geç

انسان نیلە یاشار Kitap Alıntıları – Lev Tolstoy

Lev Tolstoy kitaplarından انسان نیلە یاشار kitap alıntıları sizlerle…

انسان نیلە یاشار Kitap Alıntıları

&“&”

“Şunu sakın unutmayın: Önemli olan bir tek an vardır. O da “şimdi”dir. Çünkü bir tek ona sözümüz geçer.”
“İnsanlar kendilerini düşündükçe değil, insanların içinde sevgi oldukça hayatta kalacaklar.”
“Anlaşılan, anasız, babasız yaşarsın da Tanrısız olmaz atasözü boşuna söylenmemiş.”
Unutma: Tek bir önemli zaman vardır, o da şu an! En önemli an şu andır çünkü üzerinde gücümüzü kullanabileceğimiz tek andır.
Biz her şeyimizi veriyoruz da, neden hiç kimse bize bir şey vermiyor?"
Sadece kitap okumak yetmez
insana. Bazen meydan okumalı;
kendine, hayata, dünyaya.."
Ekmek pahalı,emek ucuzdu.
Ekmek pahalı,emek ucuzdu…
Ve en önemli iş de o kişiye iyilik yapmaktır çünkü insan yeryüzüne sadece bu yüzden gönderilmiştir.
Tüm insanların, kendilerine baktıkları için değil, sevgi sayesinde yaşadıklarını öğrendim."
Bir yangını henüz kıvılcımken söndürmek gerekir.
“İnsan her şeyi öğrenebilir,yeter ki istesin”
Başkasının bir günahını örtersen, Tanrı senin iki günahını affeder.
İnsanlar sadece kendi hayatları için kaygılandıkları, kendilerini kolladıkları için yaşar sanırdım, oysa onları yaşatan tek şey sevgiymiş. "
“Belki de hayatımızı değiştirecek insan, yolda yürürken sessiz sedasız geçmiştir yanımızdan …”
Başından topuklarına kadar yüz seksen santim uzunluğundaki bir toprak parçası Pahom’ a yetip artmıştı bile.
Yaşıyoruz öylesine; derine inmeden, hiç düşünmeden… Varoluşumuzun nedenini bile bilmeden… En son ne zaman sorduk kendimize Yaşama amacımız ne?" diye! Hikayenin sonuna geldiğimizde ne olacak diye! Cevaplardan mı korkuyoruz yoksa soru sormaktan mı kaçınıyoruz sence?
Dünyada ölmek de var kalmak da.
“Tanrının Ülkesi Senin İçindedir”
Öğrendim ki bütün insanlar kendilerine duydukları ilgi ile değil ancak sevgi ile yaşarlar.
İnsan annesi babası olmadan yaşayabilir, ama Tanrı olmadan yaşayamaz.
Kazanc ve kayip ikiz kardestir. Bazen bir bakarsin, bugun zengin olanlar, yarin ekmek parasi icin dileniyor."
&”Bugünlerde herkes kimden söz ediyor, benden. Niye? sürekli çalışıyorum da ondan. Kimselere benzemem ben. Yağmur demem, çamur demem, çalışırım… Para havadan kazanılabilir mi? Yo, ter dökeceksin! Böyle yollarda geceleyeceksin, gözünü bile kırpmayacaksın!&”
Kıvılcımı söndürmezsen ateşi zapt edemezsin.
Sadece kitap okumak yetmez insana. Bazen meydan okumalı ; kendine, hayata, dünyaya…
Bir ferdi olduğum insanlık, ah ne kadar az idi gerçekten; derinliklerine erişemediği yeraltı ile sonsuzluğa uzanan gökyüzü arasındaki dünyasında, ancak basabildiği toprakla ve varabildiği menzille sınırlıydı; ne kadar âciz, bilgisiz ve çaresizdi!
İnsan kendi çabasıyla değil, sevgiyle yaşar.
Kalbine bir sor, böyle yaşanır mı hiç?"
Şikayet ettiğiniz yaşam, belki de başkasının hayalidir."
&”Önemli olan tek bir an vardır, o da &‘şimdi’dir. Çünkü sadece içinde bulunduğumuz zamana sözümüz geçer.&”
Kıvılcımı söndürmezsen, ateşi zapt edemezsin."
“Kıvılcımı söndüremezsen, ateşi zapt edemezsin.”
Tanrı’nın ilk kelamını hatırladım: &‘İnsanda ne var öğren.’ İnsanda sevgi olduğunu anlamıştım."
Seven insan Tanrı’nın, Tanrı da onun içindedir çünkü Tanrı sevgidir."
-Aferin , diye bağırdı reis. Bir sürü toprağın oldu . Pahom &‘ un uşağı hemen yanına koştu, onu tutup kaldırmak istedi . Fakat Pahom &‘ un ağzından kan sızıyordu , ölmüştü.
Başkurtlar dillerini şaklattılar, Pahom &‘ a acımışlardı. Uşak küreği aldı, tam Pahom’ a göre yer kazdı : Üç arşınlık toprak parçası yetti Pahom’a.
&‘İnsana Çok Toprak Gerekir mi
İnsan istedikten sonra herşeyi öğrenebilir.
Ekmek pahalı, emek ucuzdu, kazandığını yiyeceğe yatırırdı.
Adam bir yılın hesabını yapıyor, oysa akşama kalmadan öleceğini bilmiyor.
anlaşılan atalarımız boşuna dememiş: insan anababasız yaşar, Tanrı’sız yaşayamaz.
yeterince akıl aldım sarhoş bir aptaldan. senin gibi bir ayyaşla evlenmez olaydım. anacığımın verdiği keten bezi bile içkiye yatırdın; post almaya diye gidip sarhoş döndün.
tanrı’yı seviyorum" deyip de kardeşinden nefret eden yalancıdır. çünkü gördüğü kardeşini sevmeyen, görmediği tanrı’yı sevemez.
Öyle horozlar vardır ki, öttükleri için, güneşin doğduğunu sanırlar."
Tanrı ve ölüm korkusu olan, insana merhamet etmeyi bilenler de vardı, hatırlamaya bile değmeyecek, köpek gibi olanlar da. Fakat en kötüleri, çamurun içinden çıkmasına rağmen prens olmuş gibi davranan, toprak köleleri arasından yükselip amir olanlardı!
Şunu unutma ki sadece bir önemli zaman vardır ve o da Şuan’dır. Hakim olduğumuz zaman sadece, şu an üzerinde durduğumuz zamandır. En önemli kişi her zaman, birlikte olduğun kişidir.
…Karar da verildiğine göre zorla da olsa uygulanmalıdır.
Fakat yargıç kâtibi dinlemedi: Yeter ,kes sesini ! -dedi-. İlk madde de şöyle diyor : Tanrı &‘yı unutmamalı , Tanrı barışı emreder
&‘Kıvılcımı Söndürmeyen Ateşi Zapt Edemez
Gidenleri kimse vazgeçiremedi.
Biz her şeyimizi veriyoruz da, neden hiç kimse bize bir şey vermiyor?"
Rüzgârın uğultusundan başka ses yoktu artık.
İnsan bir saatin içinde kaybettiklerini, bir yıl uğraşsa bile kazanamıyor.
rüzgârla yüz yüzeydiler.."
Benim vicdanım rahat; kimseye kötülüğüm dokunmamıştır.
Büyük bir günah işliyorsunuz dostlar. Bir insanın canını almak ciddi bir günah. Bir ruhu yok etmek kolay , peki sonra sizin ruhunuz ne olacak?
Başkasının bir günahını örtersen, Tanrı senin iki günahını affeder.
İnsanda yaşayan nedir sorusunun cevabını öğrenmiştim. Şimdi de ona verilmeyen şeyin ne olduğunu öğrendim. İnsana ihtiyaçlarını bilme yetisi verilmemişti.
Daha sonra Tanrı’nın beni öğrenmem için gönderdiği ilk dersi hatırladım; İnsanda yaşayan nedir? Ve insanın içindeki sevgiyle yaşadığını anladım.
Çalışmak ucuz, ekmek ise pahalıydı.
Ne zaman zengin oldunda haydutlardan korkar oldun.
Öğrendim ki insan kendi hayatından endişe ettiği için değil, içinde sevgi olduğu için yaşar.
İnsanlar, kendilerine baktıkları için yaşadıklarını sansalar da aslında sadece sevgiyle yaşadıklarını anladım. Seven kişi, Tanrı’ya yaklaşır ve Tanrı da ona yaklaşır. Çünkü sevgi Tanrı’nın ta kendisidir."
Ona baktım ama deminki adamı bir türlü tanıyamadım: Deminkinin yüzünde ölüm vardı, oysa şimdiki capcanlıydı ve Tanrı seçilebiliyordu bu yüzde.
“Sadece kitap okumak yetmez insana. Bazen meydan okumalı; kendine, hayata, dünyaya..”
Üç arşınlık toprak parçası yetti Pahom’a…
Önemli olan tek bir an vardır, o da ‘şimdi’dir.
Tüm insanların, kendilerine baktıkları için değil, sevgi sayesinde yaşadıklarını öğrendim."
Şunu öğrendim ki, insan kendi çabasıyla değil sevgiyle yaşar..!!!
İnsan annesiz babasız yaşar da Tanrısız yaşayamaz.
Küçük çocuklar gibi olmazsanız, Göklerin Egemenliğine asla giremezsiniz.
Dünyada barış, insanda iyi niyet olmalı
İnsan öldürmek kolay, ama kan ruhuna da sıçrar. 51
Bir ruhu yok etmek kolay, peki sizin ruhunuz ne olacak?
“Tanrı’yı seviyorum” deyip kardeşinden nefret eden yalancıdır.Çünkü gördüğü kardeşini sevmeyen görmediği tanrıyı sevemez.
Bir hiç için çocuklar, bir hiç için hır çıkardınız."
Kıvılcımı söndürmeyen ateşi zapt edemezdi.
İki insan arasındaki kötülük sadece birinden mi çıkar?
Hep başkasının günahını görüyor, kendininkini kulak ardı ediyorsun.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir