Şarkılar Seni Söyler Kitap Alıntıları – Ömer Tuğrul İnançer

Hakîkaten gönül ehilleri ancak kendi gönül ehilleriyle sohbet edebilirler, ondan hoşlanırlar, başka türlü olması mümkün değil. Yani, ben bir şey söylerim, o başka şey anlar.

Emin ol 12 Rebiülevvel’de, tabii bunun ispatı falan yok, inanan inanır, inanmayan inanmaz, ben böyle biliyorum, 12 Rebiülevvel akşamı ahirette de kandil yapıyorlar, ahiret ehli. Resulullah oraya doğdu diye. Bu inceliği anlamak lazım.

Gönlün hubdan huba düşmesi aslında Hubb-i Mutlak’ın muhtelif mazharlarda kendini ayân etmesidir. Bütün mesele o mazharlarda, duraklarda kalmamaktır. O durakta kalmadığın zaman bütün Hubblar/sevdalar, seni menziline erdirecek duraklar olurlar.

Ben bana emanetim.

İlâhi
Güfte : Himmet Efendi (Kul)
Beste : Hâfız Post

Vakt-i seherde
Açıla perde
Düştüğüm yerde
Dermân Sen’dedir,

Özhan Dermân da Sen’dendir, ihsânda Sen’dendir

Şarkı
Güfte Beste :Osman Nihat Akın

Bir ihtimal daha var, o da ölmek mi dersin
Vuslatın başka âlem Sen bir ömre bedelsin

Özhan Bedeli bin ömür de değil ya, o da yetmiyor.
İnançer Yetmez. Vuslata ömürler yeter mi.
Özhan Nâmütenâhî olsa yetmez.
İnançer Neden ? Çünkü ömür denen şey hudutlu, sınırlı var sonu var.

Şarkı

Güfte Beste: Ekrem Güyer
Unutturamaz seni hiç bir şey, unutulsamda ben,
Her yerde sen, her şey de Sen, bilmem ki nasıl söylesem

Özhan, Bu çok güzel bir şarkı. Her zaman söylüyoruz sohbetlerimizde Her şey dile gelmiş bana cânânımı söyler, diye. Bu da onun gibi her yerde Sen, her şey de Sen .

İnançer, Ama sonu çok mânâlı bilmem ki nasıl söylesem . Bunların söylemeyeceğini söylüyor. En güzel söyleyiş budur. Bu nevî yüksek duyguların kelimelere sığmayacağını çok güzel ifade etmiş.

Şarkı

Güfte: Mehmet Akif Ersoy
Beste: Şerif İçli

Ezelden âşinanım ben, ezelden hem- zebânımsın

Özhan, Beraber âhde bağlandık, ne olsan yâr-i cânımsın Orada ne olsan’dan her şeye razıyım gibi bir âhde vefâ seziliyor galiba.

İnançer, Tabiî o da var. Ama hani güftenin tamamını mütalâa ettiğinde sonunda âmin demek lâzım. Çünkü hiç farkında olmadan Mûtû kable ente mûtû’ nun sırrı var burda. Ölmeden evvel ölmek sırrı.

İlâhi

Güfte:Yunus Emre
Beste:Ahmet Hatipoğlu

Hâk bir gönül verdi bana

Özhan, Öyle oluyor, kış gibi oluyor, bahar gibi oluyor, Firâvun gibi oluyor, Cebrâil gibi oluyor, karmaşa gibi görünen, zaptedilmez gibi görünen bu âhvale miskin Yûnus hayran oluyor.
İnançer, Tasavvuftaki Seyr u sülûk mertebelelerinin en sonuncusu, ismi çok kullanılmamasına rağmen, hayret makâmıdır.

Şarkı

Güfte:Vecdi Bingöl
Beste:Sadettin Kaynak

Leylâ bir özge candır
Kara gözlü ceylandır

İnançer Evet, şimdi Leylâ, eğer visâl ile doyulan, kavuşulması mümkün olan bir sembolse, doyulması varsa, tatmini varsa, o bir dünyevî sevgi, gönlün meyli heves, arzu ve hazdır. Yok eğer visâlinde hasret gizliyse, balığın suya kanmadığı gibi hiç kanılmıyorsa, hiç doyulmuyorsa o şablonu koyduğunda böyle bir netice alıyorsan, o Leylâ’nın sembolize ettiği hakikî âşıktır.

İlâhi
Güfte: Şeyh Süleyman Efendi
Beste: İsmail Dede Efendi

Yandım yakıldım ben nâr-ı aşka
Andelib oldum gülzâr-ı aşka

Özhan, Şeyh Süleyman Efendi’nin nutk-i şerifini İsmail Dede İsfahan makâmında bestelemiş. Bu ilâhi daha ziyade Vefâ devri denilen özel bir zikir şeklinde kullanılırdı.

İlâhi
Güfte: Niyazî-i Mısrî
Beste:İsmail Dede Efendi

Ben bilmez idim gizli ayân hep sen imişsin Tenlerde cânlarda nihân hep sen imişsin

Şarkı
Güfte: Şeyh Gâlib
Beste: İsmail Dede Efendi

Yine zevrak-ı derûnum kırılıp kenâre düştü
Dayanır mı şîşedir bu reh-i seng-sâre düştü

İlâhi
Güfte: Seyyid Nizamoğlu
Beste: Hüseyin Sebilci

Gece gündüz döne döne istediğim Hâk’tır benim
Allah deyip yana yana istediğim Hâk’tır benim

Özhan, Çiğnet beni yol olayım diyor da, biraz parmağımıza bassınlar, çiğnenmeyi bir tarafa bırakın, nefis hemen gadaba geliyor, o gadabla saldırıyoruz, kendimize saldırıyoruz.
Bu saldırmayı ilerletirsen Benim de kaderim buymuş diye isyâna kadar giden bir zuhûr ediyor, nedir bu sıkıntımız bizim?

İnançer, Âşktan nasipdâr olmayışımız

Şarkı

Güfte: Nevres Paşa
Beste: Sadi Hoşses

Aşkın ile gündüz gece giryânım efendim
Bülbül gibi gül rûyine hayranım efendim

Güfte: Seyyid Nesîmî
Beste:?

Âlem yüzüne saldı ziyâ Âl-i Muhammed

Özhan, Bu nutuk, İmâm Mehdî’ye kadar gelen on iki imamı sayan çok güzel bir nutuktur ve Neveser makâmında bestelenmiş fevkalâde bir eserdir.

Eğer bir kişi, zahirî bu aşklarda kalmayıp, o köprüden, o duraktan geçip hakikî sevgiye ulaştığını beyân edebiliyorsa, hakîkatte bu Hâlık’ın onu sevdiğinin farkına varmasına işarettir.

Şarkı
Güfte: Hasan Âli Yücel
Beste: Şükrü Şenozan

Gözlerinden içti gönlüm neşeyi
Senden öğrendim gönülden sevmeyi

Özhan, Gözlerinden neşe içmek

İnançer, Mevzû aşk olunca, sevgi olunca, Hz. Mevlânâ’sız olmaz. Çünkü aşkın kutbu Hz. Mevlânâ’dır. Ve aşkla ilgili herhangi bir bahsin açıklanması O’nun sözü geçmeden eksik kalır, nâ tamam olur. Âşıkların da Hz. Mevlânâ’yı ziyaret etmeyişleri, âşıkların noksanlığına sebebiyet verir. İşte o aşk kutbu Hz. Mevlânâ buyuruyor ki, İnsan gözden ibarettir. Çünkü gönlün penceresi gözdür.

İlâhî
Güfte: Niyâzî-i Mısrî
Beste: ?
Dergâh aradım derdime,
Derdim bana dermân imiş.

Özhan, Sağı solu gözler idim diyor ve hep taşrada arıyor. Yanı orada yüksekte, bizden uzakta
İnançer, Gönüle koymak lâzım. Yüce ve yakîn. Ki burası en yüce yer: Gönül. Gönül o sultanın tecellîsine hazır olmalı.

Şarkı
Güfte:Erşet Ömeri
Beste: Cevdet Çağla

Bana o kadar yakınsın ki Sen’i ben sandım,
Sana o kadar yakınım ki, beni Sen sandım

Özhan, Sen mi bensin, ben mi ben mi Sen’im şaşırdım kaldım diyecek kadar yakın kim ola ? Hani o Size şah damarınızdan yakınım diyen Sen mi ?

İnançer, Sen i bilmeden evvel Ben i bilmek lâzım, ki fazla senliye benliye düşmeden işi çözelim. Çünkü naz, niyâz hariç fazla senli benli olup lâubâli olmaya da gelmez.

tasavvuf erbâbının yükselmesi için, biri hizmet,biri sohbet.

Şeyhim himmet demiş.
Oğlum hizmet demiş.

Her şey dile gelmiş bana cânânımı söyler den başka artık gördüklerinle yârin arasında ayniyet oluşur.

Aşk, benim verdiklerimle ölçülür, bana getirdikleriyle değil.

Ism-i Şerif’in anıldıkta,biliriz ki rûhaniyetin oradadır.

ömürler geçiyor ağlaya güle / yolcuyuz cümlemiz hep o meçhule

Okunan her salavat bir ziyarettir. O ziyaretten hâsıl olan manayı ancak gönülle içmek kâbildir.

Kâbe avlusunda, Kâbe merkez olmak üzere herkes secde ediyor. Aradan Kâbe’yi kaldırdığını farz ettiğin zaman,birbirine secde ettiğinin farkında mısın?

Allah’ın, verdiğini almamak gibi bir cömertlik huyu vardır. İyi ki onun rahmeti bizimki kadar kıt değil.

Allah aynı zamanda Âlim’dir,cahilliği sevmez.

Fuzûlî Hazretleri’nin dediği gibi, Od ile korkutma bizi vâiz kim,cânımız bizim oda yanmağa mutâd eyledi .

Bak,gök dönüyor, dünya dönüyor, galaksiler dönüyor, güneş dönüyor, ay dönüyor. Dönmeyen hiçbir şey yok.

Güfte ve Beste: Selahattin İçli
Gül açılsın dudağında gülüver
Bana ne olur açılan her gülü ver

Sorma bana hiçbir şey, söylenmedik ne kaldı?

Dîvâneden bir laf çıkar dîvânlara sığmaz, diyorlar.

Olanı söylemek dedikodu zaten.

Zaten söylenebilir, ihâta edilebilir bir konuysa yeteri kadar yüksek değildir o sevgi.

Aşk, vermektir. Istemek nefistendir.

Ve bulduğun zaman da sevmeye mahkûm olursun, en güzel O çünkü.

Ağlar isen başına ağla,elden vefâ yoğa benzer.

Hiçbir kul Rabbini sevmeye lâyık olamaz,Hakk lutfeder.

Beraber ahde bağlandık, ne olsan yâr-i cânımsın

Derûnumda ne var benim?

Farsçada da güzel bir tâbir vardır, men çi gûyem temburam çi gûyed, ben ne söylüyorum tamburum ne çalıyor .

gönül sohbeti yapmak için herkes kendi hemcinsini arar,bu kadar basit.

Yeni bir atılımın habercisi olmak şartı ile dinlenmek haktır.

Gönül taşla kırılmaz, sesle kırılır

tasavvuf kültürü zaten umumi değildir, hususidir,herkes anlasın diye değildir.

İnsan gözden ibarettir,gerisi posttur, diyor Hazret-i Mevlânâ

Sevmek taparcasına olmazsa,adına meyil derler.

..son nefese kalmadan bitirmek lazım.

duraklar varılacak hedefler değildir.

Bir sevgisizlik varsa hakîkaten ve artık bu iletişimimizdeki bir realite haline gelmişse, bunun kıyâmet alâmeti olması lazım.

Allah ile senin arana ne girerse dünya odur.

Can verir, cânân alırız.

gönül gözüyle görebilen insanlar için gökkubbe bir tekke tavanından başka bir şey değildir.

Yani neye tâlibsen,sen o’sun.

/zât-ı pâkindir sebep bu âlemin icadına/ olmasa teşrifin olmazdı cihân kâşânesi.

Hazret-i Mevlânâ buyuruyor ki, Insan gözden ibarettir . Çünkü gönlün penceresi gözdür.

Hâlbuki, Bıraktıklarınıza üzülmeyin, gittiğiniz yerden korkmayın, müjdesi vardır bizde.

El kârda,gönül yarda olduktan sonra, mesele kalmıyor.

İnsan aynada kendini görmez,kendi aksini görür. Yansımasını görür.Senin seni görmen için senin sen olmaktan çıkman lazım.Sen senden ayrılırsan seni görürsün.Hem sen senken sen seni göremezsin. O gördüğün aynadaki senin aksindir.

Efendim işte dünya diyoruz. Halbuki Hazret-i Mevlânâ çok kısa tarif ediyor o beğenilmeyen dünyayı, Seni Hakk’tan ayıran ne varsa dünyadır.

Şimdi, şarkılar Sen i söylerken, sadece şarkılar değil, her şey zaten Sen i söyler.

Kadrini sengi musallada bilüp ey Bâkî
Durup el bağlayalar karşında yâran saf saf
Baki

Şair sözüne aldanma ki elbette yalandır
Fuzûli
Mânâ şairin içindedir, batınındadır
Ömer Tuğrul İNANÇER

Visâlinde hasret gizliyse, hakîkî aşktır. ‘
Tuğrul İNANÇER

Cümle mevcudât zâkir, cihân dergahtır
İsmail Dede Efendi

Cenabı Hakk’ın cevretmesi Cenabı Hakk’ın zulmetmesi mümkün değildir, düşünülemez Zalim değildir cevretmez.

Onlar(İslam öncesi), bâtıl olan dinlerini bıraktılar ve ilerlediler. Biz, Hak olan dinimizi geriye attık, onun için geri kaldık
Ömer Tuğrul İNANÇER

12 Rebîüleevel Efendimizin (S. A. V) sadece dünyaya teşrif günleri değil. Aynı zamanda Medine’yi de teşrifleri günüdür, aynı zamandan âhireti teşrifinin günüdür.

Aşkın ile gündüz gece giryanım efendim
Bülbül ile rûyine hayranım efendim

Nevres Paşa

Insan aynada kendini görmez, kendi aksini görür. Yansımasını görür. Senin seni görmen için senin sen olmaktan çıkman lazım. Sen senden ayrılırsan seni görürsün.

Dervişlik ola idi tac ü hırka
Alırdık pazardan otuza kırka
Yunus Emre