Ana Kitap Alıntıları – Özcan Yeniçeri

İnsanlar benzer biçimde yaşamaktan, konuşmaktan, düşünmekten ve davranmaktan neredeyse tek tip olup çıkmışlardı.

Sıcağı kavurur, soğuğu bıçak gibi surat keserdi.

Geçmiş geçmez, gelecek hiç gelmez. Hem geçmiş hem de gelecek hâlihazırdadır.

”Hayat böyledir, çalışan didinen hep birisi, haklı çıkan da hep diğeri olur. Çünkü çalışan haklı çıkmak, haklı çıkan da çalışmak nedir bilmez de ondan. ” dedi.

Yaşananlar, onu yaşayanların gölgesidir.

1939 yılı insanlık bakımından çok uğursuz bir yıl olmuştu. Eylül ayında bütün dünya tarihe II. Dünya Savaşı diye geçen o meşhur boğazlaşmayla girmiş, aralık ayında ise Anadolu, en az onun kadar yıkıcı olan depremle sarsılmıştı. Birisi insanlığın, diğeri doğanın dengesini kaybetmesi sonucu meydana gelmişti.

Hayatı sürdürmek acıda kendini kaybetmemektir.

insanlar her yönden açtı; kimisinde inanç, bazılarında bilgi, bir kısmında da iktidar açlığı vardı.

İnsanlar benzer biçimde yaşamaktan, konuşmaktan, düşünmekten ve davranmaktan neredeyse tek tip olup çıkmışlardı.

Zaten insanlar kendilerine yakın saydıkları kimselerle ilgili tereddütlerinde hep iyimser düşünürler

Günaha yaklaşırken azrail unutulurmuş.

her türden kötü alışkanlık; merak ve boşlukta kalmaktan doğmaktaydı.

Yaşananlar, onu yaşayanların gölgesidir.