Bir Şeyler Olacak Yarın Kitap Alıntıları – Bülent Ecevit

Din duygusu korkuya dayananlar bağnazlığa kolayca kapılırlar.

Bahar ne acayip ne acayip sorular
İnsanın başına yığmada
Bahar çiçekleri açmışsa hangi eller
Sular onları şimdi
Hiroşima’da

Ne kadar iyisin
Senin için yaşarırken gözlerim
Sen bana üzülür gibisin

Çünkü artık tuvaliyle
Sınırlı değildir büyük usta
İster göğe yapar resmini
İster suya ister buluta

Özür dilerim efendim ben sanırdım ki
Aşılmak içindir her duvar
Duvarları aşmadan insan
Ardındakileri nasıl anlar

Bilseler de büyükler bazen
Gerçeği bilmezden gelirler
Çocuklarsa bilmeden
Gerçeğe değiverirler

İkinci yüzüm işine gücüne bak sen
Ben şiir yazacağım

Dosyalar aç
Tezkere yaz
Dostlara bile duyurmadan
Ben öleceğim yine biraz

Yün örmen vardı akşamları koltuğa gömülü
Karşında polisiye roman okumak senin
Sorgusuz bakışmak yoruldukça gözlerimiz
Sevinçsiz gülmek üzüntüsüz ağlamak

Mağaranın duvarına
Hayvanları taştan oydum
Kükrediler karanlıkta
Türkülerle karşı koydum

Gündüzler ilericidir
Akşamlar tutucu
Geceler gebe
Sabahlar devrim

Boşluğa bulut buluta yağmur
Yağmura toprak ne güzel uymuş

Gündüze güneş güneşe tarla
Tarlaya başak ne güzel uymuş

Başağa buğday buğdaya insan
İnsana emek ne güzel uymuş

Emeğe eylem eyleme yürek
Yüreğe sevgi ne güzel uymuş

Eylemleri sözdü
Silahları sazdı
Ozan olmaktı kiminin de
Ozanlar ilinde günahı

En soylu yoksulluğun toprak döşeli sarayında
Bir taç gibi kondu başıma Türkiyeliliğim

Odla yanıp külümden
Anka gibi doğmuşum

Suya dalıp damlayken
Engin deniz olmuşum

Bir başıma dertliyken
Halkta derman bulmuşum

Perikles’e göre her yurttaş devletin yönetimi konusunda bilgili olmalıydı ve yönetimle de siyasetle de yakından ilgilenmeliydi

Bir seyirlik oyun saydık devleti
Bıraktık oyuncuların eline
Düdük çaldı oyun bitti
Haydi dendi herkes evine

Havaya benzerdi biraz
Varlığı duyulmazdı özgürlüğün
Yokluğu dayanılmaz

Bazen ne kadar iyi top sürersen sür, topu sadece kendinde tutmaktan zarar gelir.

Aç sürgüyü çöz düğümü
Yüreğindeki zinciri kır
Sen sana tutsaksın
Sen sana başkaldır

Ne varsa konuşmaya değen
Birlikte düşündüğümüzden
Birlikte susabilmek
Yağmuru dinlerken

On yaşındayken İstanbul’a ayak bastım. Ülkenin en büyük şehrindeyim ve danışacak, sığınacak kimsem yoktu. Başkasının kâbusu olur ama benim için ucu nereye gideceği bilinmeyen bir macera

Karıncaların telaşından belli
Bir şeyler olacak yarın
Belki bir tomurcuk
Belki bir ağacın düşen yaprağı
Belki de bir çocuk

Gökler gibi sardı dünyayı
Yağmur gibi sızdı dünyaya
Dünya kadar oldu sevgimiz

Ne kollarımız var saracak
Ne öpecek dudaklar
Ne görülecek yüzümüz var
Ne görecek göz

Bir bildiğim olmalı
Bilmez olmuşum
Bir derdim olmalı
Gülmez olmuşum

Yurdum olmadan sıladayım
Kimsem ölmeden yasta

Gözgüye baktım özüm görmeğe
Seni göresim geldi

Gözgüye baktım karardı dünya
Sana değesim geldi

Gözgüye baktım camdan aşıp
Sana gelesim geldi

Dirilten misin beni gövdem
Öldüren misin bilmem

Gördüren misin beni gözüm
Körelten misin bilmem

Bildiren misin bana başını
Gizleyen misin bilmem

Bir ben varım benden öte
Ben misin bilmem

Güz de sen bahar da sen
Olduran da yaprağı
Solduran da sen

Yürek kaldı bir tek
Bana benden öğünecek

Vezirler atlar filler
Şahları uğruna seferber
Her biri şahından özgürdü
Ne var ki özgür olan
Savaşta erken ölürdü

Yine tanrı mı olsam
Yaratsam mı kendimi
Ateşle havayla suyla mı
Yalnız eniyle boyuyla mı
Neyle kursam

Ama bizler yeryüzünde türlü dertlerle yüklüyüz
Kavgalarımız da gururumuz da küçük oyunlarla çevrili

Benim de ellerim unutmuş
Dallar gibi açılmayı Allaha

Sana verdiğim bir ömürdür
Ki sen yaşamadan sürüyorsun onu
Sana bu ömrü verenler senden çabuk ölür
Çeliğin çürümesi kadar uzaktır bir robotun sonu

Vatanını korumak yetmez
İnsanlığını da korumak gerekir savaşta
Silahın yoksa çalgınla
Çalgın yoksa şarkınla
Meydan okumak gerekir
Ölüme meydanda

Derken kendimi cephede buldum
Oyun muydu gerçek miydi anlamadan
Bir sahici kurşunla vuruldum
Sustu boynumdaki trampet

Yanan ormanla yanabiliyorsan
Gönlüne gömebiliyorsan
Seni yaşatmak için
Şehit düşen askeri

Yaradana borcunu
Biliyorsun demek
Ödeyemesen de
Ölünceyedek

Hele bir de işitmeden
İşine giderken
Bilmeden ezdiğin
Karıncanın sesini

Nasıl bilesin
Evrendeki yerini de
Nasıl yönetesin
Ülkeni

Bir savaşı karşınızdakine karşı kazanabilmek için ilkin kendi içinizde kazanmanız gerekir.

Çünkü korkar ozandan baskı yönetimi.

İlkin kendinizi anlayabilmelisiniz ki başkalarını da anlayabilesiniz.

Topluma veya insanlığa yararlı olabilmek için değil kendini ayakta tutabilmek için sarılır siyasete. Kendisi için sarılır.

Ama her siyaset adamının siyasetten başka bir dünyası da olmalıdır.

İnanç çatışmaları evrensel barış önünde hâlâ en büyük engeldir.

Kişinin gerçeği kendinde bulabileceğini söylemiştim. Savaşlar da kişinin veya toplumun kendinde verilir aslında. Her savaş ancak görünürde dışa dönüktür. Her savaş kişilerin veya toplumların kendi içlerinde kazanılır ya da yitirilir.

yaşlarını sil
gözlerin gülsün

ne kadar iyisin
senin için yaşarırken gözlerim
sen bana üzülür gibisin

dostlara bile duyurmadan
ben öleceğim yine biraz

havadan sudan konuş kaygısız
ben deli gibi
âşık olacağım

..trenler geçmez oldu gözlerinden artık..

tadına varamadan yaşamın
tutmaz olmuş elim ayağım

dünyalardan birinde bir insan
insanın avucunda bir çizgi
çizginin ucunda bir son

kim bilir
küllenir mi dünya
özlenir mi yoksa uzaktan

haykırsam
kaybolmuş dağlar
geri yollar sesimi

kararan buluttan
kuruyan toprağa
doyasıya yağmur
doyasıya yağsa

her gün bir bıçak saplı
birinin arkasında

umutsuz gelip bu dünyaya
mutsuz gidenler

emeğe eylem eyleme yürek
yüreğe sevgi ne güzel uymuş

..zamanı onda yitirdim ben..

bir şeyler olacak yarın
duruşundan belli

sen olduğundan büyüksün
sen olduğundan iyisin
sen olduğundan güzel

kavuşsa da seslerimiz birbirine
biz kavuşamayız

insanoğlu günün birinde
ölmelidir

sevmeli, sevilmeli
dünyayı cennetin
kendisi bilmelidir

bir derdim olmalı
gülmez olmuşum

Evrenin düzenini
Allah bilir kul bilmez

yerinmeden üzül
sevinmeden gül
ölmeden ol

..ölmeme uğrunda sen yaşamayı unut..

ağlamak hasretiyle gözyaşları yanarken
yapraklar damladı her güz mermerden tenine

..boş ver kendini sen önemli değilsin bir başına..

“O bir şey olsun istedi mi,
‘Ol’ der ve olur”
(Yasin Suresi)

..içimizde bir ürküntü bir yalnızlık..

ne ölmek gelir gönlümüzden
ne yaratmak gelir elimizden

mutluyduk uyuşan dostlar gibi dünyayla
sorusuz yaşayanlar gibi mutlu

..insan insana yapayalnız..