Yüzyıllık Sessizlik Kitap Alıntıları – N. A. Nekrasov

Dostum, çoktan anlamıştın zaten
Burada ağlamayan yalnızca taşlar

Beyaz yakalı değil ağır işçiyim!

Neredeyse altı ay yargıladılar bizi,
Okuyup yazıp tutanak tuttular
Suçlanmayan kimse kalmadı
Ne yaparsın! Yine de iyiki
Mahkeme adil davrandı
Zor ve hüzünlü günler başladı,
İyiliğin dürüst adı
İlan edildi vatan haini
Adım adım izlediler
Hapisle tehdit ettiler.

Gerçek ve namusun unutuluşuyla
Zavallı anayurdun içine düştüğü
Kötülüğün ve vahşiliğin dipsizliğini
O sitemler yağdırırken anayurda
Hâlâ devam eden kötülük yüzünden
Vatan haini ilan etti
Anayurdun yalancı dostu.

”Severiz kardeşimizi, eşimizi, babamızı, ama acılar içindeyken hep annemizi hatırlarız. ”

Yanar döner kalemler, yazıyor bir düzüye,
Halkın derdi konusu artık eskidi diye;
Bu zamanın şairi unutmalıymış onu,
Kanmayın sakın, gençler; hiç eskir mi bu konu?

Severiz kardeşimizi, karımızı ve babamızı
Ama acılar içindeyken hep anamızı hatırlarız!

Savaş engelledi ozan olmamı
Savaşçı olmamı da şarkılar.

Yok dünyada kutsal ve uysal sözler
Aşk yok, özgürlük yok, sessizlik yok!

Ezeli ve kindar korkaklık
Bir de düşmanlık hep kan denizindeler ,
Susmuyor dünyadaki inleyişler.

Her asker ölüm kusmaz ki düşmana

Ama herkes savaşır!

Savaşı bitirense yazgıdır

Günahtır bilirsiniz, ölüm ve hüzünle
Doldurmak çocuk yüreğini.

Yanar döner kalemler, yazıyor bir düzüye,
Halkın derdi konusu artık eskidi diye;
Bu zamanın şairi unutmalıymış onu,
Kanmayın sakın, gençler; hiç eskir mi bu konu?