Kenz-i Mahfi Kitap Alıntıları – İsmail Hakkı Bursevi

* * *
Nicebir alâka nicebir siva,
Gel seninle ehl-i tecrid olalım,

Nicebir şehvet, nicebir heva;

Gel seninle ehl-i tecrid olalım

hicranda visal ümidi, vuslatta ise ayrılık korkusu vardır..

Cehâletten ilme,
Kötü huylardan iyi huylara,
Mâsivâdan Hakk’a kaç!

.
Şeriatın olmadığı yerde hakîkat olmaz! Hâl ilminin olmadığı (dinin emirlerinin yaşanmadığı) yerde bâtın (tasavvuf) ilmi de bulunmaz.

Muhtelif işler ve çeşit çeşit hâller zuhur etmeseydi, ilâhî isimler nasıl bilinirdi?
İşte buna göre Dünyâ kimine göre manevi bir makâma yetişmek için vesile olmakta; kimine göre de avunma, kanma ve gurur metâı olmaktadır.

İnsanın her hissi, her duygusu bir ilme vesiledir.

Beşikten mezara kadar ilim tâlibi olunuz. (Hadis-i Şerif)

– Biz neyiz?.. ve kimiz?.. Hiç düşündüğümüz oldu mu?.. Hak Teâlâ bizi zatına muhatap kıldı.. İçimizden Peygamberler seçti.. Miracını nasib etti ve zatını gösterdi.
Acaba hangi şey, kendi zıddına gözükebilir.. Nur zulmeti görebildi mi?.. Sıcağın soğukla kucak kucağa gelip sohbet ettiğini gören oldu mu?.. Demek ki biz, zat-I ilâhiye yabancı değiliz.. Aramızda ayrılık gayrılık yoktur.. O halde neredeyiz ve ne yapmaktayız?.. Bu açık durumu anlamamak ancak bilmediğimiz içindir; eğer bilseydik, mutlaka özümüzü ve aslımızı bulurduk.. Hak’la var olduğumuzu da anlar ve bilirdik

Cehâletten ilme,
Kötü huylardan iyi huylara,
Mâsivâdan Hakk’a kaç!